Volgens een nieuw plan kunnen we de opwarming stoppen. Met maanstof. Is dat slim, of lost het niets op?
De aarde warmt op. Dat komt omdat er meer energie binnenkomt, dan de aarde verlaat. De oorzaak is dat de hogere concentratie CO2 in de atmosfeer ervoor zorgt dat warmte niet meer kan ontsnappen. CO2 sluit namelijk het infraroodvenster van de atmosfeer. De meeste strategieën om de klimaatverandering te stoppen of te verminderen, richten zich op het omlaag brengen van het CO2-gehalte.
Maar de aanhangers van geo-engineering kijken ook naar andere mogelijkheden. Zij denken dat zij de instraling van de zon met een paar procent kunnen verminderen, hierdoor de gemiddelde temperaturen op aarde zullen dalen en daarmee de opwarming teniet kan worden gedaan. Hier zijn enkele mogelijkheden voor, waarvan waarschijnlijk de meest controversiële is om zwaveldioxide hoog in de atmosfeer te brengen.
Maar er is ook een andere mogelijkheid, namelijk gebruik maken van maanstof om het zonlicht op weg naar de aarde te blokkeren. Zo kan je ook het zonlicht blokkeren. Maar is dit verstandig?
Wat is het precieze plan met maanstof?
Tussen de aarde en de zon, op ongeveer 1,5 miljoen kilometer van de aarde, bevindt zich een zogenoemd Lagrangepunt. Dat is een punt, waarop de zwaartekracht van de aarde en bijvoorbeeld van de zon elkaar in evenwicht houden. In het aarde-zon systeem zijn er in totaal zes van dergelijke Lagrangepunten.
Het grote voordeel van de Lagrangepunten is dat stilstaande voorwerpen die zich daar bevinden, zoals maanstofdeeltjes, in theorie altijd op hun positie blijven. In de praktijk duurt dit veel korter, omdat de zon de nodige stralingsdruk uitoefent op het maanstof en ook andere verstoringen. Denk bijvoorbeeld aan de zwaartekracht van de man en van andere planeten, zonnewind en zonnevlammen, de stofdeeltjes langzamerhand uitdunnen.
Dat maanstof komt daar natuurlijk niet vanzelf, en zal je daar dus met raketten heen moeten brengen. Er is wel een voordeel. Namelijk, omdat de zwaartekracht op de maan veel lager is dan op de aarde, kost het veel minder energie om ruimteschepen tussen de maan en het Lagrangepunt heen en weer te laten reizen. Dat is ook de reden dat de maan als vertrekpunt is gekozen. Dat is ook wel nodig, want het plan houdt in dat tien miljoen ton maanstof naar het Lagrangepunt wordt gevlogen. Om een indruk te geven hoeveel dat is: dat is 100.000 raketladingen met de grootste vrachtraket die we op dit moment hebben, de Starship van SpaceX.
Het gevolg is dat er 1,5 procent minder zonlicht op de aarde terecht komt. Daardoor wordt de aarde koeler.
De voordelen van een wolk maanstof
Het voornaamste voordeel is dat we onbekommerd kunnen doorgaan met CO2 uitstoten zonder dat de aarde opwarmt. Daardoor winnen we tijd, waarin we over kunnen stappen op duurzame energie zonder dat de economie in gevaar komt. Een tweede voordeel is dat we niet de aarde vervuilen zoals met het alternatief van ballonnen met zwaveldioxide. Ook is dit plan goedkoper dan massaal over te stappen op duurzame bronnen van energie, en helpt het direct. Daarnaast blijft het maanstof niet heel lang zweven, dus het verdwijnt op den duur ook weer. En, het betekent het begin van een ruimte-industrie op de maan. En dus permanente menselijke aanwezigheid.
En (vooral) nadelen
Dat wat betreft de voordelen. Uiteraard zijn er ook de nodige nadelen en die zijn niet mis. 100.000 maal met een raket heen en weer vliegen zou meer dan de helft kosten van het weinige water dat er op de maan is, naar schatting zo’n 600 miljoen kubieke meter (ongeveer het water in het Grevelingenmeer in Zeeland). We kunnen dan plannen om op de maan te gaan wonen de eerste tijd wel vergeten, tot we zover zijn dat we een ijsasteroïde op de maan te pletter kunnen laten slaan.
Verder is deze stofwolk tijdelijk. Dit Lagrangepunt houdt het stof namelijk maar in één richting bijeen. Op een gegeven moment is er geen stof meer en moeten we dat aanvullen. Daar hebben we dan geen brandstof meer voor.
Eventueel kan je dit oplossen door het ruimtestof met een elektrische railgun, een soort elektrisch kanon, richting Lagrangepunt te schieten. Die kan op de (overvloedige) zonne-energie op de maan werken en zo heb je alleen zonlicht nodig. Dit stellen ze gelukkig ook in het artikel voor.
CO2 veroorzaakt meer problemen dan alleen opwarming
CO2 veroorzaakt ook enkele andere problemen, zoals de verzuring van de oceaan en, als het Co2-gehalte stijgt tot in de buurt van 800 ppm, ook rechtstreekse gezondheidsproblemen. Onze soort is ontstaan in het Pleistoceen, toen het Co2-gehalte 180 ppm was.
Deze problemen los je niet op met dit idee. Het is dus een zinniger plan om rechtstreeks wat te doen aan de CO2-uitstoot. Bijvoorbeeld door snel over te stappen op duurzame energie.
Bron