In 2016 werd de plastic-etende bacterie Ideonella sakaiensis voor het eerst ontdekt. Bijna vier jaar later weten we meer over de werking van de bacterie en wat we ermee kunnen doen.
Een groep onderzoekers van de Universiteit van Kyoto vond de bacterie in één van de 250 samples die ze van een vuilstortplaats genomen hadden. Na 45 samples geïnspecteerd de hebben, deden Japanse onderzoekers in potje 46 een interessante ontdekking: het plastic was aangetast. Na wat onderzoek kwam het team erachter dat het polyethyleentereftalaat (PET) deels was afgebroken door een bepaalde bacterie: Ideonella sakaiensis. De bacterie werd verder onderzocht en bleek twee enzymen te bevatten die stap voor stap PET kunnen afbreken.
Wat is PET?
PET wordt vooral gebruikt voor plastic flessen zoals waterflesjes, maar kan ook als verpakkingsmateriaal voor vloeibare zeep of medicijnen gebruikt worden. Petflessen kunnen nu overal op de wereld worden gevonden, en zijn erg populair in gebruik, wat ertoe geleid heeft dat de flessen een milieubedreiging zijn geworden. Het plastic wordt teruggevonden in de magen van walvissen en verstrengelt vogels, waardoor het opruimen ervan steeds belangrijker wordt.
De toekomst van de plastic-etende bacterie
Ondertussen zijn er meerdere onderzoeksgroepen verspreid over de wereld die plastic-etende bacteriën onderzoeken, en kunnen sommige enzymen die PET afbreken zelfs synthetisch gecreëerd worden. Als het proces efficiënter en controleerbaar gemaakt kan worden, zou het kunnen worden ingezet tegen de huidige plasticvervuiling, maar op dit moment zijn er nog een aantal hindernissen. Zo breekt de bacterie het plastic nu af tot kleinere stukjes plastic, wat weer nieuwe problemen kan veroorzaken. Hoewel deze afbraak het recycleproces wel vergemakkelijkt, is het commercieel gezien alsnog voordeliger om nieuwe flessen te produceren dan om te recyclen. Verder moet erop gelet worden dat de aanwezigheid van de bacterie niet uit de hand loopt, waardoor een fles in de winkel ineens afgebroken zou kunnen worden. Zowel onderzoeksgroepen als commerciële bedrijven zijn hard aan het werk om oplossingen te vinden voor deze obstakels, en ondertussen worden de synthetische enzymen steeds efficiënter. Op het moment zitten er dus nog een hoop haken en ogen aan het gebruik van een plastic-etende bacterie, maar als we erover blijven leren, zou het tot grootse ontwikkelingen kunnen leiden.